Heart Of Stone

Roman Reigns: Aldığım her mağlubiyetten farklı anlamlar çıkarmam beni bu günlere getirdi. İnsanların dalga geçtiği kişiden insanların saygı duyduğu kişiye dönüştüğüm bu hikaye beni bir süreliğine benliğimden alı koydu.Benliğimi geri kazandığım süreçte zayıflıklarımı bir kalkan gibi kullanmaya devam ettim ve saygı duymam gerektiği yerde saygı duydum. Ben savaşmak için, mücadelelerde bulunmak için ve rekabeti oluşturmak için yaşıyorum. Diğerleri birer oyuncu ve bu içinde bulunduğumuz oyunu oynamayı çok iyi biliyorlar, ben ise bir savaşçı olarak nasıl kazanmam ve nasıl kaybetmem gerektiğini herkes'den daha iyi biliyorum. Kaybetmeyi elbette bende herkes gibi kabullenemiyorum, kaybetmenin içinde oluşturduğu pişmanlık hisleri bazen seni hiç yapmak istemediğin davranışlara sürükleyebiliyor. Örneğini bu durumu bu şirkette fazlasıyla görüyoruz. Zirvede bulunduğundan şüphe duyup bunu kanıtlamak için ağzını yoran insanlardan sıkıldık, kimse sizin ağlamanızı dinlemek istemiyor. Madem zirvedesin bunu kelimeler ile anlatma gereksinimi duymazsın, zaten her boku eleştiren insanlar zamanı gelince sana "gelmiş geçmiş en iyisi" tarzında hitap edecekler, tabi gerçekten zirvedeysen. Zamanında kaybetmeyi yediremeyip kameraları ufak bir ergen gibi kırmasaydın sana şu an olduğundan daha fazla saygı duyabilirdim ama sen benliğini çöpe atmayı tercih ettin. 

Roman Reigns: Galibiyeti getiren şey cesaret değildir veya "sizden daha iyiyim." cümlesinin anlamını farklı kelimeler ile getirmek. Bunlar sadece kabullenememektir. Galibiyeti getiren şey öngörülemezliktir. Artık herkes ne yapabileceğini tahmin edebiliyor, belki iki şov sonra sinirli bir  konuşma yapar kendini unvanın ortada olduğu bir maçta bulursun ya da az sıklıkla kullanılan kelimeleri bir kaç cümleye sıkıştırır cahil insanların tepkisini toplarsın. Her ne kadar benden zeki olsan da artık ezber bir karaktersin. Ve tahmin edebildiğim bir insan asla benim rakibim olamaz.

Roman Reigns: Kendimden epey eminim, girdiğim savaşların sonucunun bir önemi yok, ben meydan okumaya devam ediyorum. Sınırlı sayıda kişilere değil, herkese meydan okuyorum, bu elbette beni hedef kişi yapmaz. Yavaş ama emin adımlarla ilerlemenin kimseye zararı olmaz, onlar düştüğü zaman ben attığım temellerin faydasını görmekte olacağım. Peki karşıma getirilen elemana ne demeli? Bana yapılan bu hakareti göz ardı etmeyi düşünmüyorum her şeyin sırası gelecek, dostluk denen saçma kavramın getirdiği sonuçlar bile elbet görünecek. Ağır bir ders veremeyebilirim ama en çok güvendiğiniz özelliklerin sizi yarı yolda bırakmasını sağlayabilirim. Ve bu da burnu havada olan bir insan için en büyük cezadır.